Jeszcze dzisiaj biją dzwony 

płacz żałosny płacz strwożony 

męka Pańska coraz bliżej 

oczy Syna coraz wyżej 

wypatrują Ojca. 

 

Jeszcze dzisiaj dzwony płaczą 

z żalem gorzkim i rozpaczą 

wkrótce siądą do wieczerzy 

jeden nie zmówi pacierzy 

tylko zdradzi. 

 

Jeszcze dzisiaj mówią dzwony 

jak zostanie upodlony 

Bóg w ciele człowieka 

jaka kaźń i śmierć Go czeka 

nim duchem powstanie. 

 

Jutro zamilkną już dzwony 

świat zostanie pogrążony 

w głuchej ciszy i żałobie 

staną warty przy grobie 

i wnet zasną. 

 

Znów obudzą ich dzwony 

śpiew radosny śpiew natchniony 

odkupieniem win śmiertelnych 

zatrzaśnięciem wrót piekielnych 

powrotem do Ojca. 

 

Nim zamilkną 

coraz ciszej biją dzwony 

coraz słabiej biją 

ludzkie serca.